DL-ditiotreitol CAS 3483-12-3

DL-ditiotreitol(w skrócie DTT) to drobnocząsteczkowy organiczny środek redukujący o wzorze chemicznym C4H10O2S2. Jest to cząsteczka liniowa w stanie zredukowanym, a po utlenieniu staje się sześcioczłonową strukturą pierścieniową zawierającą wiązania dwusiarczkowe. Nazwa ditiotreitol pochodzi od treozy, czterowęglowego monosacharydu. Izomerem DTT jest ditioerytrytol (DTE), który jest epimerem C3 DTT. Rozpuszczalny w wodzie.

Ponieważ łatwo utlenia się powietrzem, stabilność DTT jest słaba; Jednak przechowywanie lub obróbka w stanie zamrożonym w gazie obojętnym może przedłużyć jego żywotność. Ze względu na niską nukleofilowość protonowanej siarki, skuteczna redukcja DTT zmniejsza się wraz ze spadkiem pH; Tris (2-karboksyetylo)fosforan HCl (chlorowodorek TCEP) może być stosowany jako substytut DTT przy niskim pH i jest bardziej stabilny niż DTT.

1. Jednym z zastosowań DTT jest reduktor i deprotektor tiolowanego DNA. Atomy siarki na końcu tiolowanego DNA mają tendencję do tworzenia dimerów w roztworze, zwłaszcza w obecności tlenu. Ta dimeryzacja znacznie zmniejsza wydajność niektórych eksperymentów reakcji sprzęgania (takich jak utrwalanie DNA w bioczujnikach); Dodanie DTT do roztworu DNA może zmniejszyć dimeryzację DNA poprzez usunięcie go po okresie reakcji.

2. DTT jest również często stosowany do redukcji wiązań dwusiarczkowych w białkach, co może być stosowane do zapobiegania tworzeniu wewnątrzcząsteczkowych lub międzycząsteczkowych wiązań dwusiarczkowych między cysteiną w białkach. Jednak DTT często nie jest w stanie zredukować wiązań dwusiarczkowych osadzonych w strukturze białka (niedostępnych dla rozpuszczalników). Redukcja takich wiązań dwusiarczkowych często wymaga denaturacji białka (ogrzewanie w wysokiej temperaturze lub dodanie środków denaturujących, takich jak 6M chlorowodorek guanidyny, 8M mocznik lub 1% SDS). Wręcz przeciwnie, zgodnie z różnymi szybkościami redukcji wiązań dwusiarczkowych w obecności DTT, można określić głębokość jego osadzenia.

W przypadku nowej metody syntezy ditiotreitolu zużycie surowca oblicza się zgodnie z teoretyczną wydajnością produktu wynoszącą 277,6 g, uwzględniając następujące etapy:

a. Dodać 162,5g (1,80mol) 1,4-butendiolu do reaktora, powoli wkroplić 316,8g (1,98mol) ciekłego bromu w warunkach mieszania, mieszać przez 16 godzin w temperaturze 25 stopni po wkropleniu, stój nieruchomo do nakładania warstw, weź supernatant, a następnie uzyskaj 2,3-dibromo-1,4-butanodiol. Przechowuj go w zbiorniku o temperaturze niższej niż 30 stopni w trybie gotowości;

b. Do supernatantu otrzymanego w etapie a dodaje się 651,2 g (4,88 mola) roztworu wodorotlenku sodu o stężeniu 30% masowo i mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze niższej niż 20 stopni przez 16 godzin w celu uzyskania tlenku etylenu;

c. Dodać 155,67 g (2,045 mola) kwasu tiooctowego do roztworu reakcyjnego otrzymanego w etapie b, mieszać i reagować przez 20 godzin, destylować pod zmniejszonym ciśnieniem i krystalizować z wytworzeniem dioctanu ditiotreitolu;

d. W krystalizacji otrzymanej w etapie c dodaje się 190,9 g (1,432 mola) roztworu wodorotlenku sodu o stężeniu w procentach masowych 30%, miesza się przez 4 godziny, schładza do temperatury pokojowej, dostosowuje pH do 7,5~8,0 z roztworem kwasu chlorowodorowego o stężeniu w procentach masowych 3 procent, wyekstrahowano 300 ml octanu etylu, połączono warstwy organiczne, destylowano pod normalnym ciśnieniem w celu usunięcia octanu etylu, a następnie destylowano pozostały stężony roztwór pod zmniejszonym ciśnieniem pod próżnią 15mmHg i temperaturze 180~200 stopni. Destylat o temperaturze pomiędzy 130~140 stopni zebrano i schłodzono do temperatury pokojowej w celu uzyskania 100g białego stałego ditiotreitolu z wydajnością 36,02 procent.

DTT jest silnym środkiem redukującym, a jego redukowalność wynika w dużej mierze z konformacyjnej stabilności jego utlenionego sześcioczłonowego pierścienia (zawierającego wiązanie dwusiarczkowe). Jego potencjał redoks wynosi -0.33 V przy pH 7. Redukcja typowego wiązania dwusiarczkowego przez ditiotreitol składa się z dwóch kolejnych reakcji wymiany wiązań dwusiarczkowych merkapto.

Wśród nich stan pośredni powstały w pierwszym etapie reakcji jest bardzo niestabilny, ponieważ druga grupa sulfhydrylowa na DTT ma tendencję do łączenia się z utlenionym atomem siarki, dzięki czemu stan pośredni szybko przekształca się w strukturę cyklicznego utleniania DTT, kończąc w ten sposób redukcję wiązania disiarczkowego.

Na siłę redukującą DTT ma wpływ wartość pH i może on odgrywać rolę redukującą tylko wtedy, gdy wartość pH jest większa niż 7. Dzieje się tak, ponieważ reaktywność ma tylko protonowany anion merkaptanu (-S –), podczas gdy merkaptan (-SH ) nie; Wartość pKa grupy tiolowej wynosi na ogół ~8,3.

Ponieważ łatwo utlenia się powietrzem, stabilność DTT jest słaba; Jednak przechowywanie lub obróbka w stanie zamrożonym w gazie obojętnym może przedłużyć jego żywotność. Ze względu na niską nukleofilowość protonowanej siarki, skuteczna redukcja DTT zmniejsza się wraz ze spadkiem pH; Tris (2-karboksyetylo)fosforan HCl (chlorowodorek TCEP) może być stosowany jako substytut DTT przy niskim pH i jest bardziej stabilny niż DTT.

Popularne Tagi: dl-ditiotreitol cas 3483-12-3, dostawcy, producenci, fabryka, hurt, kup, cena, luzem, na sprzedaż